Samantha

Samantha to bardzo popularna polska szanta, chętnie śpiewana przy ognisku na rejsach i kursach żeglarskich. Melodyjna i skoczna, początkowo śpiewana przez zespół Zejman & Garkumpel. Twórcą tej szanty był Mirek Kowalewski. Tytułowa Samantha to dzielna łajba, która jest podmiotem lirycznym utworu.

Ty nie jesteś kliprem sławnym    a G a

Cutty Sark czy Betty Lou         a G a

w Pacyfiku portach gwarnych      F G a

nie zahuczy w głowie rum         F G a

Nie dla ciebie są cyklony        a G a

Hornu także nie opłyniesz        a G a

w rejsie sławnym i szalonym      F G a

w szancie starej nie zaginiesz   F G a

Hej Samantha, hej Samantha       F

kiedy wiatr ci gra na wantach    C a

gdy rysujesz wody tafle          F d

moje serce masz pod gaflem       a

Czasem ciężko prujesz wodę       C

i twe żagle już nie nowe         a

jesteś łajbą pełną wzruszeń,     F G

jesteś łajbą co ma duszę.        a G a

Ale teraz wyznać pora            a G a

chociaż nie wiem czemu psia kość a G a

gdy cię nie ma na jeziorach,     F G a

na jeziorach pusto jakoś         F G a

Gdy w wieczornej przyjdzie porze a G a

śpiewać zwrotki piosnki złudnej  a G a

gdy cię nie ma na jeziorze       F G a

to Mazury nie są cudne           F G a

Czasem kiedyś już zmęczona       a G a

w chwili krótkiej przyjemności   a G a

w złotych słońca stu ramionach   F G a

ty wygrzewasz stare kości        F G a

A gdy przyjdzie kres twych dróg  a G a

nie zapłaczę na pogrzebie        a G a

wiem ze sprawi dobry Bóg         F G a

byś pływała dalej w niebie.      F G a